Կոտայքի մարզ առաջին այցից հետո, երբ հանդիպեցինք մեր 8 շահառուներին Աբովյան քաղաքում եւ մոտակա գյուղերում, Հրազդանը հաջորդ պլանային ուղղությունն էր: Տվյալները փոփոխվում են գրեթե ամեն օր: Շահառուները դեռ վերջնական չեն գտել իրենց բնակության վայրը եւ փոխում են իրենց վարձու բնակարանները կամ ժամանակավոր կացարանները ավելի հաճախ, քան կարելի է ենթադրել: Ռուսաստան մեկնած շահառուներից որոշները հետ են վերադարձել. ուրիշները պատրաստվում են մեկնել, սակայն ամեն ինչ անորոշ է, նրանք վստահ չեն, որ պիտի բնակություն հաստատեն այդ երկրում: Տուն-ինտերնատներում բնակություն հաստատած որոշ շահառուների իրենց մոտ են տեղափոխել բարեկամները: Եվ այդպես շարունակ…
Միակ բանը, որ հստակ է եւ գործում է անխափան, դա մեր կապն է շահառուների հետ: Նրանք բոլորը տեղեկացված էին, որ Հանգանակի թիմը պիտի այցելի եւ անհամբեր սպասում էին այդ հանդիպմանը: Հրազդանում բնակվում են մեր 7 շահառուները, իսկ գյուղերում, որ մոտակա դժվար է ասել, սակայն նույն ուղղությամբ են տեղակայված՝ եւս 7 շահառու: Առավոտյան ժամը 10-ին Հանգանակի թիմը շարժվեց դեպի Հրազդան, որտեղ նրան սպասում էին Կոտայքի մարզի պատասխանատու բուժաշխատողները՝ Թաթուլ եւ Անուշ Շեկյանները:
Այդ օրը հնարավոր եղավ հանդիպել բոլոր 14 շահառուներին: Երբ թիմը վերադարձավ Երեւան, արդեն ժամը երեկոյան 10-ն էր: Սակայն բոլորը բավարարված էին փայլուն կատարած աշխատանքով: Այցի ընթացքում բացի պարենամթերքի եւ դեղանյութերի տրամադրումից, կատարվեցին բժշկական քննություններ եւ խորհրդատվություն, Անուշ Շեկյանը եւ Տարեցների ծրագրի համակարգող Լինա Գրիգորյանը բոլոր շահառուների հետ անցկացրին կարիքների գնահատման հարցախույզ: Ուշադրության արժանի հիվանդների համար մշակվեց հիվանդության վարման հետագա պլանը եւ առողջապահական ցուցանիշների մոնիտորինգի գրաֆիկը:
Տարեցների հիմնական մասը բնակվում էր վարձակալությամբ: Արզաքան գյուղում տեղակայված Գազպրոմի շենքում բնակվում էր մեր մեկ շահառուն: Նա ասաց, որ Կարեն Կարապետյանի (ՀՀ նախկին վարչապետ, 2016-2018) հովանավորությամբ այդտեղ ապաստան են գտել հարյուրավոր արցախցիներ, որոնք բացի հարմարավետ կացարանից, ապահովված են նաեւ ամենօրյա տաք սննդով: Սակայն սա ժամանակավոր կացարան է եւ շենքը տրամադրվել է մինչեւ մարտի մեկը: Մեր մյուս շահառուն ժամանակավոր կացարան էր գտել Շողիկ ճամբարում, որտեղ բնակվում էին տասնյակ արցախցիներ: Այդ կացարանը տրամադրվել էր համայնքապետարանի կողմից՝ նույնպես մինչեւ մարտի 1-ը: Չարենցավանում վարձակալությամբ բնակություն են հաստատել 3 շահառու, իսկ մեկը՝ Մեղրաձոր գյուղում:
Ընդհանուր տպավորությունը դա համատարած վիշտն էր եւ սոցիալական ծանր կացությունը, մռայլ իրականությունը եւ անորոշությունը ապագայի հանդեպ:
Այցի մանրամասները ներկայացված են ֆոտոշարքում:
Հետեւեք մեր կայքին եւ եղեք տեղեկացված Հանգանակի նորություններին: